ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ

ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ

Παιανία Αττικής, 384 - 322 π.Χ.
ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΑΝΑΓΚΗ ΟΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗ ΤΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΑΝΑΓΚΗ ΟΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗ ΤΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ - ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ

Εμφάνιση Κώδικα

Αντιγράψτε και επικολλήστε τον ακόλουθο κώδικα:

Ο μέγιστος των Ελλήνων ρητόρων. Γεννήθηκε στην Παιανία, Α. του Υμηττού, όπου σήμερα το χωριό Λιόπεσι. Η γιαγιά του ήταν Σκύθα, γι' αυτό και ο Αισχίνης τον λοιδωρεί σαν «Σκύθη με ελληνίζουσα φωνή». Έμεινε ορφανός επτά ετών και την περιουσία, που του άφησε ο πατέρας του (μαχαιροποιός και κλινοποιός το επάγγελμα), τη σφετερίσθηκαν οι επίτροποι και οι κηδεμόνες του ορφανού. Ακόμα και τη μόρφωσή του παραμέλησαν. Εκτός απ' αυτό, ο ορφανός ήταν και τραυλός στη γλώσσα, με άτονη αναπνοή, και δεν μπορούσε να απαγγείλει απνευστί ένα ολόκληρο στίχο. Επί πλέον ήταν άσχημος στο σώμα και καχεκτικός, γι' αυτό και δεν εφοίτησε σε παλαίστρα, όπως οι τότε νέοι της Αθήνας. Κατόρθωσε όμως όλα τα φυσικά του ελαττώματα να τα κατανικήσει και να εξελιχθεί σ' ένα δεινό ρήτορα. Ως συνήγορος στα δικαστήρια είχε μεγάλη πελατεία, όπως μαρτυρούν οι λόγοι που έγραφε μέχρι το 345 για ιδιωτικές υποθέσεις. Αλλά τη μέγιστη φήμη την απέκτησε με τους πολιτικούς λόγους του προς τους Αθηναίους, αρχίζοντας από 29 ετών, να συμβουλεύει, να υποδεικνύει, να προειδοποιεί, να προτρέπει, να καταγγέλλει. Οι λόγοι του κατά του βασιλιά Φιλίππου (οι «Φιλιππικοί»), ο οποίος επωφελούμενος μιας άρρυθμης καταστάσεως εσκόπευε να κυριαρχήσει σε όλη την Ελλάδα, είναι αληθινά μνημεία λόγου, και άφθαστα δείγματα θάρρους, φιλοπατρίας και αγάπης στην ελευθερία.

Ο Δημοσθένης προσπαθούσε να ανυψώσει το φρόνημα των Αθηναίων, που είχε χαλαρώσει εντελώς αυτή την εποχή και μέγιστο μέρος των πολιτών αδιαφορούσε για τις βλέψεις και τις πράξεις του Φιλίππου. Και όταν ο Φίλιππος βάδιζε προς τη Βοιωτία και την Αττική, ο Δημοσθένης, πήγε στη Θήβα και με τη ρητορική του δύναμη κατόρθωσε να ενώσει τις πρώην εχθρικές πόλεις, που αντιτάχθηκαν κατά του Φιλίππου στη μάχη της Χαιρώνειας (338), και ακόμα μετά το θάνατο του Φιλίππου, προέτρεπε τις ελληνικές πόλεις ν' αντισταθούν στο νεαρό βασιλιά Αλέξανδρο, που αποκαλούσε «Μαργίτην». Αλλά όταν ο Αλέξανδρος τιμώρησε αυστηρά τη Θήβα με γενική καταστροφή και ζήτησε από τους Αθηναίους να του παραδώσουν 10 δημαγωγούς, μέσα στους οποίους και ο Δημοσθένης, οι Αθηναίοι έπεμψαν πρεσβεία στο Μακεδόνα νικητή και πέτυχαν να ανακαλέσει τη διαταγή του. Με την πλήρη επικράτηση του Αλεξάνδρου η φωνή του ρήτορα εσίγησε. Επί πλέον, σε δίκη για την κλοπή των θησαυρών - λαφύρων του Αλεξάνδρου, κατηγορήθηκε για δεκασμό, και μη μπορώντας να πληρώσει το πρόστιμο που του επέβαλαν, φυλακίσθηκε, για ν' αποδράσει με τη βοήθεια θαυμαστών και φίλων του, και να πάει στην Αίγινα και στην Τροιζήνα, απ' όπου έστελνε επιστολές στη βουλή και στο δήμο των Αθηναίων, ζητώντας τον επαναπατρισμό του, και μη παύοντας να εξεγείρει διάφορες ελληνικές πόλεις σε πόλεμο κατά των εισβολέων Μακεδόνων. Μετά το θάνατο του Αλεξάνδρου στην Ασία (323), ο δήμος ψήφισε την επιστροφή του Δημοσθένη στην Αθήνα. Αλλά και πάλι, μετά τη νέα ήττα των Ελλήνων στην Κρανώνα, ο Μακεδόνας νικητής Αντίπατρος, ζήτησε να καταδικασθεί ο ρήτορας σε θάνατο.

Ο Δημοσθένης καταδιωκόμενος κατέφυγε στον Πόρο, όπου, για να μην πέσει στα χέρια του εχθρού, ήπιε δηλητήριο μέσα στο ναό του Ποσειδώνος, και ξεψύχησε μπροστά στο βωμό, τον Οκτώβριο του 322. Σαράντα χρόνια μετά τον τραγικό θάνατό του, οι Αθηναίοι έστησαν στην αγορά χάλκινο ανδριάντα του Δημοσθένη, στη βάση του οποίου χαράχτηκε επίγραμμα.

Έργα


Αποφθέγματα


  1. ΠΙΟ ΔΥΣΚΟΛΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΔΙΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΤΑ ΑΓΑΘΑ ΠΑΡΑ ΝΑ Τ' ΑΠΟΚΤΗΣΕΙΣ
  2. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΝΟΜΙΖΕΤΕ ΟΤΙ ΣΤΗΝΟΥΜΕ ΤΑ ΜΝΗΜΕΙΑ ΑΥΤΑ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΜΑΣ, ΟΧΙ ΓΙΑ ΝΑ ΤΑ ΘΑΥΜΑΖΟΥΜΕ, ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΙΜΟΥΜΑΣΤΕ ΤΙΣ ΑΡΕΤΕΣ ΕΚΕΙΝΩΝ
  3. ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΟΝ ΔΙΚΑΙΟΥ ΠΟΛΙΤΗ ΝΑ ΒΡΙΣΚΕΙ ΤΕΤΟΙΑ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑΤΑ, ΑΠΟ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΕΓΩ ΜΕΝ ΠΡΩΤΟΣ ΜΕΤΑΞΥ ΟΛΩΝ ΣΑΣ ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΑΜΕΣΩΣ, ΕΣΕΙΣ ΔΕ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΙ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ
  4. ΠΡΕΠΕΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΝΑ ΜΕΤΕΧΟΥΝ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ ΦΕΡΟΜΕΝΟΙ ΔΙΚΑΙΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ
  5. ΟΣΟΙ ΔΕ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΑΝ ΟΡΘΩΣ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΛΗΛΗ ΠΕΡΙΣΤΑΣΗ, ΑΝ ΣΥΝΕΒΕΙ ΚΑΤΙ ΚΑΛΟ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΘΕΟΥΣ, ΑΠΟΦΕΥΓΟΥΝ ΝΑ ΤΟ ΑΝΑΦΕΡΟΥΝ
  6. ΚΑΘΕ ΕΝΑ ΑΠΟ ΟΣΑ ΕΓΙΝΑΝ ΠΡΟΤΥΤΕΡΑ ΚΡΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΓΕΓΟΝΟΣ
  7. Η ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΑΞΙΑ ΕΥΤΥΧΙΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΦΟΡΜΗ ΝΑ ΣΚΕΠΤΟΝΤΑΙ ΚΑΚΩΣ ΟΙ ΑΝΟΗΤΟΙ
  8. ΕΚ ΦΥΣΕΩΣ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΠΑΡΟΝΤΕΣ ΤΑ ΤΩΝ ΑΠΟΝΤΩΝ ΚΑΙ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΚΟΠΙΑΖΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΥΝ ΤΑ ΤΩΝ ΑΜΕΛΩΝ
  9. Ο ΚΑΙΡΟΣ ΤΗΣ ΠΡΑΞΗΣ ΔΕΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΤΗ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΒΡΑΔΥΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΠΡΟΘΥΜΙΑ
  10. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ
  11. ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΧΡΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΑΥΤΑ ΤΙΠΟΤΕ ΑΠΟ ΟΣΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΓΙΝΕΙ
  12. ΟΣΟΙ ΟΡΘΩΣ ΔΙΕΞΑΓΟΥΝ ΠΟΛΕΜΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ, ΑΛΛΑ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΝΑ ΠΡΟΗΓΟΥΝΤΑΙ ΤΟΥΤΩΝ
  13. ΠΡΕΠΕΙ ΠΑΝΤΟΤΕ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΣ ΝΑ ΕΠΙΤΥΧΕΙΣ ΚΑΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΠ' Ο,ΤΙ ΕΧΕΙΣ
  14. ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΞΕΡΕΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥ
  15. ΠΑΝΤΟΤΕ Ο ΣΥΚΟΦΑΝΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΚΟΗΘΗΣ
  16. Η ΤΙΜΩΡΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΑΔΙΚΗΜΑΤΑ ΚΑΘΟΡΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ
  17. ΚΑΝΕΝΑΣ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ ΚΑΤΗΓΟΡΟΣ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΤΟΥ
  18. ΝΑ ΜΗ ΣΚΕΠΤΕΣΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΣΑΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΞΕΝΟ, ΑΛΛΑ ΣΑΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΔΙΚΟ ΣΟΥ
  19. ΣΤΑ ΟΛΙΓΑΡΧΙΚΑ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑΤΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΣΑΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΑΡΧΟΝΤΩΝ
  20. ΚΑΘΕΝΑΣ ΚΟΙΤΑΕΙ ΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΟΥ
  21. ΝΑ ΚΡΙΝΕΤΕ, ΑΦΟΥ ΜΠΡΟΣΤΑ ΑΚΟΥΣΕΤΕ. ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΟΒΑΙΝΕΤΕ ΣΕ ΚΡΙΣΕΙΣ ΠΡΩΤYΤΕΡΑ
  22. ΚΑΤΑ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ ΠΛΟΥΤΟΣ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΣΥΜΜΑΧΟΙ, Η ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΚΑΙ Η ΑΓΑΠΗ ΤΩΝ ΣΥΜΜΑΧΩΝ
  23. ΚΑΝΕΝΑΣ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΒΡΕΘΗΚΕ ΝΑ ΛΕΕΙ ΟΤΙ ΑΔΙΚΕΙ
  24. ΟΣΟΙ ΠΡΟΤΙΜΟΥΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΩΝ ΝΟΜΩΝ ΕΙΝΑΙ ΣΩΦΡΟΝΕΣ, ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΚΑΙ ΧΡΗΣΤΟΙ, ΟΣΟΙ ΟΜΩΣ ΠΡΟΤΙΜΟΥΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΩΝ ΟΛΙΓΩΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΝΔΡΟΙ ΚΑΙ ΔΟΥΛΟΙ
  25. ΟΛΑ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΝΑ ΤΑ ΕΠΙΤΥΧΕΙ, ΑΝ ΔΕΝ ΑΠΟΦΕΥΓΕΙ ΤΟΥΣ ΚΟΠΟΥΣ
  26. ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΝΟΗΤΟΣ ΠΑΡΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΝΗΡΟΣ
  27. ΟΠΟΙΟΣ ΣΚΕΠΤΕΤΑΙ ΣΩΣΤΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ ΠΑΝΤΟΤΕ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ ΕΠΙ ΤΩΝ ΕΠΙΘΥΜΙΩΝ
  28. ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΑΝΑΓΚΗ ΟΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗ ΤΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
  29. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΑΔΙΚΟΣ ΚΑΙ ΕΠΙΟΡΚΟΣ ΚΑΙ ΨΕΥΤΗΣ ΝΑ ΑΠΟΚΤΗΣΕΙ ΔΥΝΑΜΗ ΣΙΓΟΥΡΗ
  30. ΤΟ ΧΡΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΑΥΤΟ ΤΙΠΟΤΑ ΑΠ' ΟΣΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ