ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΣ Ο ΤΥΑΝΕΑΣ

Ο Απολλώνιος γεννήθηκε σε μία σεβαστή και πλούσια ελληνική οικογένεια. Ο κύριος βιογράφος του, Φιλόστρατος ο Πρεσβύτερος (περίπου 170 - περίπου 247), τον τοποθετεί γύρω στο 3 π.Χ. - περίπου 97. Ωστόσο, ο Ρωμαίος ιστορικός Δίων Κάσσιος (περίπου 155 - περίπου 235) γράφει ότι ο Απολλώνιος ήταν στα 40 ή 50 του στη δεκαετία του 90.

Έζησε τα πρώτα χρόνια της ζωής του στα Τύανα. Σε ηλικία 14 ετών μετέβη στην Ταρσό της Κιλικίας και μετά από δύο χρόνια στις Αιγές της Κιλικίας. Σε ηλικία περίπου 20 ετών ξεκίνησε την πενταετή σιγή των Πυθαγορείων και σε ηλικία 25 ή 26 ετών έφθασε στην Αντιόχεια. Υπήρξε θερμός οπαδός της πυθαγόρειας φιλοσοφίας, την οποία όχι απλώς μελέτησε με δάσκαλο τον Εύξενο της Ηράκλειας, αλλά και δεν έπαψε ποτέ να ακολουθεί τις αρχές της σε όλη τη διάρκεια της μακρόχρονης ζωής του. Θεωρείται αινιγματική φυσιογνωμία, καθώς παραδίδεται από τον βιογράφο του, Φιλόστρατο, ότι έκανε θαύματα και προφητείες.

Ήταν ασκητικός, με ισχυρή βούληση, αρνιόταν τη σεξουαλικότητα, την κρεοφαγία και την οινοποσία, ενώ απέτρεπε τους μαθητές του από λατρευτικές πράξεις με αιματηρές θυσίες και υποδείκνυε τη σιωπή και τη νοερή προσευχή. Οι οπαδοί του από τα λαϊκότερα στρώματα, πίστευαν ότι είχε και υπερφυσικές ιδιότητες που του έδιναν τη δυνατότητα να καταλαβαίνει τη γλώσσα των ζώων, να μιλά γλώσσες τις οποίες δεν είχε μάθει, να μαντεύει πολλά και σημαντικά πράγματα, να αποβάλλει δαιμόνια, να γιατρεύει αρρώστους, να ανασταίνει νεκρούς και να σπάει τα δεσμά του, όπως στην περίπτωση της φυλάκισής του από τον αυτοκράτορα Δομιτιανό στη Ρώμη. Πίστευαν ακόμα ότι μετά τον θάνατό του είχε αναληφθεί στους ουρανούς και ακόμη, ότι εμφανιζόταν, μετά τον θάνατό του σε διάφορα μέρη.

Γύρω στο 62 ή 63 αποφάσισε να μεταβεί στη Ρώμη, παρόλο που ο Νέρων αντιπαθούσε τους φιλόσοφους. Πέθανε στο Ποτσουόλι το 98.

Ανήκε στους νεοπυθαγόρειους φιλοσόφους, που εμφανίστηκαν τον 1ο π.Χ. αιώνα και πρότεινε στα κηρύγματά του ως ιδανικό τρόπο ζωής τον βίο του Πυθαγόρα.

Ως ρήτορας και φιλόσοφος που έζησε περίπου την εποχή του Ιησού Χριστού συγκρίθηκε με τον Ιησού από τους Χριστιανούς τον 4ο αιώνα και από άλλους συγγραφείς στη σύγχρονη εποχή.