ΠΟΛΥΒΙΟΣ

ΠΟΛΥΒΙΟΣ

Μεγαλόπολη Αρκαδίας, περ. 200 - 125/120 π.Χ.

Ένας από τους διαπρεπέστερους ιστοριογράφους του αρχαίου ελληνικού κόσμου. Γεννήθηκε στη Μεγαλόπολη, όπου και πέθανε ύστερα από ατύχημα. Έπεσε από το άλογο. Μορφώθηκε στρατιωτικά και πολιτικά. Αυτός εκόμισε τη σποδό του Φιλοποίμενος στην πατρίδα του Μεγαλόπολη στα 183, το δε 181 εστάλη ως πρεσβευτής της Αχαϊκής Συμπολιτείας στην Αυλή του Αλέξανδρου. Το 169 εξελέγη ίππαρχος. Το 167, μετά την ήττα του Περσέα, εστάλη μαζί με άλλους Αχαιούς ως όμηρος στη Ρώμη, για να συνδεθεί εκεί με πολλούς επιφανείς Ρωμαίους. Είχε γίνει επιστήθιος φίλος με τον Σκιπίωνα Αιμιλιανό, τον οποίο συνόδευσε σε μακρές περιοδείες του στην Ιταλία, Γαλατία και Ισπανία.

Επέστρεψε στην Αχαΐα στα 150, όμως το επόμενο έτος εκλήθη και πάλι τη Ρώμη, για να συνοδεύσει τον Σκιπίωνα, ως μηχανικός, στην Τρίτη εκστρατεία κατά των Καρχηδονίων. Έτσι γνώρισε και τη Βορειοδυτική Αφρική και έγινε μάρτυς της καταστροφής της Καρχηδόνος. Όταν επέστρεψε στην Ελλάδα, προσπάθησε στηριζόμενος στην έννοια των Ρωμαίων να ελαττώσει κάπως τις συμφορές της πατρίδας του και να συμμορφώσει ειρηνικά τις ελληνικές πόλεις προς τη ρωμαϊκή κυριαρχία. Έγραψε μέγα έργο «Ιστορία», αποτελούμενο από 40 βιβλία, όπου πραγματεύεται την ιστορία των Ρωμαίων και των Ελλήνων της Ανατολής των ετών 220 - 146 π.Χ. Από την ιστορία αυτή μόνο τα 5 πρώτα βιβλία σώζονται.

Έργα