ΗΓΗΣΙΑΣ Ο ΠΕΙΣΙΘΑΝΑΤΟΣ

Ηδονικός φιλόσοφος της Κυρηναϊκής Σχολής που ίδρυσε ο Αρίστιππος. Υπήρξε, μαζί με τον Αννίκερι, μαθητής του Κυρηναϊκού φιλοσόφου Παραιβάτου, ενώ δίδαξε στην Αλεξάνδρεια επί της βασιλείας του Πτολεμαίου Α' του Λάγου. Ο Πτολεμαίος όμως του απαγόρευσε να διδάσκει διότι, όπως αναφέρει ο Κικέρων, πολλοί ακροατές του οδηγήθηκαν στην αυτοκτονία επηρεασμένοι από την διδασκαλία του. Γι' αυτό φέρεται στην ιστορία της φιλοσοφίας ως Ηγησίας ο Πεισιθάνατος.

Αν και σκοπός της Κυρηναϊκής Σχολής ήταν η αναζήτηση της ηδονής, ο Ηγησίας τη θεωρούσε αδύνατη διότι η επίτευξή της δεν εξαρτάται μόνο από εμάς αλλά και από τον παράγοντα της τύχης. Συνιστούσε στους οπαδούς του να αποβάλουν εκούσια τη ζωή τους και να εξασφαλίζουν την απαλλαγή τους από τα γήινα πράγματα. Η απαλλαγή που επέρχεται με τον θάνατο αποτελεί, για τον φιλόσοφο αυτό, το ύψιστο αγαθό της ηδονής. Το μόνο το οποίο ο άνθρωπος μπορεί να πετύχει στη ζωή είναι η ψυχική κατάστασή του να μην αισθάνεται πόνο, λύπη, ή απονία, όπως την αποκαλούσε. Η διδασκαλία του βρήκε μεγάλη απήχηση στην Αλεξάνδρεια.

Εξαιτίας των διδασκαλιών του, ωστόσο, ο Πτολεμαίος υποχρεώθηκε να τον εκδιώξει από την πόλη. Ο Ηγησίας συνέγραψε έργο με τίτλο Αποκαρτερών (δηλ. άνθρωπος που δεν μπορεί πια να υποφέρει τη ζωή), στο οποίο αναφέρεται στα δεινά του ανθρώπινου βίου.