ΜΙΜΝΕΡΜΟΣ

Κολοφώνα Ιωνίας, 2ο μισό του 7ου αι. π.Χ.
ΤΟΝ ΕΝΔΟΞΟ ΑΝΔΡΑ, ΟΣΟ ΖΕΙ, ΟΛΟΙ ΤΟΝ ΦΘΟΝΟΥΜΕ, ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ ΠΕΘΑΝΕΙ ΤΟΝ ΕΠΑΙΝΟΥΜΕ
ΤΟΝ ΕΝΔΟΞΟ ΑΝΔΡΑ, ΟΣΟ ΖΕΙ, ΟΛΟΙ ΤΟΝ ΦΘΟΝΟΥΜΕ, ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ ΠΕΘΑΝΕΙ ΤΟΝ ΕΠΑΙΝΟΥΜΕ - ΜΙΜΝΕΡΜΟΣ

Εμφάνιση Κώδικα

Αντιγράψτε και επικολλήστε τον ακόλουθο κώδικα:

Η ακμή του τοποθετείται από την παράδοση στην 37η Ολυμπιάδα (633-629 π.Χ.). Τον θεωρούσαν λίγο προγενέστερο από την εποχή των επτά σοφών ή σύγχρονο με αυτή. Λέγεται ότι ο Σόλων του είχε απευθύνει μερικούς στίχους του, ότι είναι πιθανόν να τον γνώρισε κατά το ταξίδι του στη Μικρά Ασία και ότι ήταν κάπως νεώτερός του. Λέγεται ακόμη ότι ήταν και αυλητής , πράγμα που υποδηλώνει ασφαλώς τη στενή σχέση της ποίησής του με τη μουσική και το τραγούδι. Από το έργο του σώζονται μόνο αποσπάσματα.

Ο Μίμνερμος είναι ο πατέρας της ερωτικής ελεγείας, εκπρόσωπος της υποκειμενικής εκείνης ποίησης που εκφράζει μύχια συναισθήματα με καθαρά προσωπικό τόνο. Η χαρά της νιότης, κάποια ανάλαφρη μελαγχολία για τις βραχύβιες ηδονές της, ο φόβος για τα γερατειά είναι οι ιδεές που κυριαρχούν στους μισούς τουλάχιστον από τους σωζόμενους στίχους του. Ειδικότερα, η αγωνία για το γήρας δεν εκφράστηκε από κανέναν άλλο ποιητή με τόση δύναμη και απλότητα.

Για τη μελαγχολία του, εξάλλου, η κριτική επανειλημμένως αναρωτήθηκε μήπως οφείλεται στα πολιτικά γεγονότα της εποχής του και στις δυστυχίες της πατρίδας του. Από τους στίχους του όμως δεν προκύπτουν στοιχεία που θα μπορούσαν να στηρίξουν την υπόθεση αυτή.

Εκτός από τον έρωτα, ο Μίμνερμος φαίνεται ότι ασχολήθηκε και με άλλα θέματα. Αναφέρεται ποίημά του αφιερωμένο στον πόλεμο της Σμύρνης με τους Λυδούς. Στην αρχή του, απευθυνόταν στις Μούσες, που τις ξεχώριζε σε παλιές θυγατέρες του Ουρανού και νέες θυγατέρες του Διός. Από τη σύνθεσή του αυτή προέρχεται ίσως ένα σωζόμενο απόσπασμα, στο οποίο περιγράφει έναν ορμητικό πολεμιστή του Λυδικού πολέμου. Σε άλλα αποσπάσματα κάνει λόγο για την ίδρυση της Σμύρνης και της Κολοφώνος.

Πιστεύεται ότι τα ποιήματα του Μιμνέρμου ή τουλάχιστον ορισμένα από αυτά είχαν συγκεντρωθεί σε ιδιαίτερη συλλογή, που έφερε ως τίτλο το όνομα Ναννώ. Αν η Ναννώ ήταν πραγματικό πρόσωπο -η αγαπημένη αυλητρίδα του ποιητή, που συνόδευε με τον αυλό τα ποιήματά του- ή συμβόλιζε απλώς μια ιδανική ερωμένη δεν είναι εξακριβωμένο. Ο Μίμνερμος εκτιμήθηκε ως μεγάλος τεχνίτης του λόγου και του ελεγειακού μέτρου και γι' αυτό συμπεριλήφθηκε στον αρχαίο Κανόνα των ελεγειακών ποιητών μαζί με τον Φιλητά και τον Καλλίμαχο.

Αποφθέγματα


  1. ΑΝΑΡΠΑΣΤΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ Τ` ΑΝΘΗ ΤΗΣ ΗΒΗΣ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΑΝΔΡΕΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ. ΕΠΕΙΤΑ ΕΡΧΕΤΑΙ Τ` ΟΔΥΝΗΡΟ ΓΗΡΑΣ, ΓΙΑ ΝΑ ΦΟΡΤΩΣΕΙ ΤΟ ΝΟΥ ΣΟΥ ΜΕ ΜΕΡΙΜΝΕΣ, ΝΑ ΠΑΨΕΙΣ ΝΑ ΧΑΙΡΕΣΑΙ ΜΕ ΤΗ ΛΑΜΨΗ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ, ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΕΧΘΡΟΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΣΟΥ, ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΠΕΡΙΦΡΟΝΗΣΗ
  2. ΤΟΝ ΕΝΔΟΞΟ ΑΝΔΡΑ, ΟΣΟ ΖΕΙ, ΟΛΟΙ ΤΟΝ ΦΘΟΝΟΥΜΕ, ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ ΠΕΘΑΝΕΙ ΤΟΝ ΕΠΑΙΝΟΥΜΕ
  3. ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΑΓΑΠΟΥΝ ΝΑ ΥΠΕΡΒΑΛΛΟΥΝ ΤΙΣ ΑΡΡΩΣΤΕΙΕΣ, ΝΑ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΟ ΦΟΒΟ, ΓΙΑ ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΝΟΥΝ ΤΗΝ ΑΞΙΑ ΤΟΥΣ