ΘΕΟΔΩΡΟΣ

Αθήνα, 340 - περ. 250 π. Χ.
Η ΚΛΟΠΗ, Η ΜΟΙΧΕΙΑ ΚΑΙ Η ΙΕΡΟΣΥΛΙΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΤΡΕΠΤΕΣ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΙΣ ΠΕΡΙΣΤΑΣΕΙΣ, ΓΙΑΤΙ ΤΙΠΟΤΕ ΑΠ' ΑΥΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΙΣΧΡΟ ΑΠΟ ΤΗ ΦΥΣΗ ΤΟΥ, ΑΝ ΑΦΑΙΡΕΘΕΙ Η ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥΣ ΠΡΟΚΑΤΑΛΗΨΗ, ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΓΚΡΑΤΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΑΦΡΟΝΕΣ

Αθηναίος από τον δήμο της Ερχιάς (ή Ερχείας). Πατέρας του ρήτορα Ισοκράτη, κατασκευαστής αυλών. Ο Αριστοφάνης και ο Στράτις αναφέρουν ειρωνικά το επάγγελμα του Θεοδώρου για να μειώσουν τον Ισοκράτη, ενώ ο Διονύσιος ο Αλικαρνασσεύς αναφέρει πως ήταν μέτριος πολίτης ο οποίος είχε «θεράποντας αυλοποιούς». Οπωσδήποτε, όμως, ο Θεόδωρος ήταν αρκετά ευκατάστατος, γι' αυτό ανέλαβε χορηγίες και μόρφωσε τα παιδιά του με άριστο τρόπο. Αργότερα όμως, γύρω στο 413 π.Χ., έχασε την περιουσία του και σχεδόν την ίδια εποχή πέθανε. Εκτός από τον Ισοκράτη είχε ακόμη 3 γιούς, τους: Θεόδωρο, Τελέσιππο, και Διίμνηστο.