 |
ΜΕΛΙΣΣΟΣ Ο ΣΑΜΙΟΣΣάμος, 5ος αιώνας π. Χ. |
Αντιγράψτε και επικολλήστε τον ακόλουθο κώδικα:
Μαθητής του Παρμενίδη και του Ηρακλείτου. Η ακμή του τοποθετείται κατά την 84η Ολυμπιάδα, δηλαδή στην περίοδο 444-441 π.Χ. Αντίπαλος του Περικλή, έπεισε τους συμπατριώτες του να πολεμήσουν τους Αθηναίους, τους οποίους και νίκησαν. Μαζί με τον Ξενοφάνη, τον Παρμενίδη και τον Ζήνωνα, ο Μέλισσος εντάσσεται στη λεγόμενη Ελεατική σχολή. Δεχόταν ως αρχή το είναι, το οποίο χαρακτήριζε ως ακίνητο και αμετάβλητο, ενώ το γίγνεσθαι το θεωρούσε απατηλό, ως δημιούργημα των αισθήσεων. Αντίθετα όμως από τον Παρμενίδη, δίδασκε ότι το Ον αυτό καθ' εαυτό είναι περιορισμένο αλλά αόριστο.
Στον Μέλισσο αποδίδεται η άποψη ότι ακόμη κι αν υπήρχαν πολλά πράγματα, θα έπρεπε καθένα από αυτά να έχει τις ιδιότητες του ελεατικού όντος. Απέρριψε επίσης τη διδασκαλία του Εμπεδοκλή σχετικά με την ανάμιξη των τεσσάρων στοιχείων, καθώς και την ατομική θεωρία σε ό,τι αφορά τον κενό χώρο. Πίστευε ότι στη φύση δεν υπάρχει τίποτε βέβαιο και ότι όλα είναι φθαρτά. Το παν είναι ακίνητο, ειδάλλως πρέπει να υπάρχει κενό, αλλά το κενό δεν ανήκει στα όντα. Για τους θεούς έλεγε ότι δεν μπορούμε να τους γνωρίσουμε, άρα δεν μπορούμε να πούμε τίποτε γι' αυτούς. Ο Σιμπλίκιος σώζει αποσπάσματα από το έργο του Περί φύσεως ή περί του όντος, τα οποία περιλαμβάνονται στο Diels/Kranz, Fragmente der Vorsokratiker. Ο τίτλος του έργου του Γοργία Περί φύσεως ή περί του μη όντος απηχεί το έργο του Μελίσσου.