ΠΥΡΡΩΝ

Εμφάνιση Κώδικα

Ο κατ΄εξοχήν ιδρυτής της αρχαιότερης αίρεσης των Σκεπτικών και σύγχρονος του Στωικού Ζήνωνος, καθώς και του Επικούρου (360-270 π.Χ.). Η ανάπτυξη, αλλά και η παρουσίαση της καθαυτό διδασκαλίας του Πύρρωνος είναι εγχειρήματα πολύ δύσκολα, επειδή, ο Πύρρων δεν άφησε κανένα σύγγραμμα. Επιπλέον, η συλλογή πληροφοριών για τη διδασκαλία του έγινε από τους μαθητές του και, ιδιαίτερα, τον Τίμωνα και τον Φλιάσιο (320-230 π.Χ.), ο οποίος θεωρήθηκε ο πιο σημαντικός από αυτούς. Επίκεντρο της διδασκαλίας του κατέστησε ο Πύρρων το πρόβλημα της γνώσης, το οποίο εξυπηρετούσε ενδεχομένως τους απώτερους σκοπούς της ηθικής του φιλοσόφου.

Σύμφωνα, λοιπόν, με στοιχεία που διέσωσε ο Αριστοκλής (στον Ευσέβιο τον Παμφίλου) "ο δε γε μαθητής αυτού Τίμων φησι δειν τον μέλλοντα ευδαιμονήσειν εις τρία ταυτα βλέπειν: πρώτον μεν οποια πέφυκε τα πράγματα, δεύτερον δε, τινα χρη τρόπον ημάς προς αυτά διακείσθαι, τελευταίον δε τι περιέσται τοις ουτως εχουσιν".

Το απόσπασμα αυτό έχει γνωσιολογικό χαρακτήρα, γιατί περιέχεται σε αυτό ο τρόπος θεώρησης των πραγμάτων, επιζητείται δηλαδή η γνώση και η κατανόηση αυτών. Σύμφωνα, λοιπόν, με τον Πύρρωνα, τρεις είναι οι τρόποι κατά τους οποίους οφείλουμε να εξετάζουμε ένα πράγμα.

Αποφθέγματα

1. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΥΤΕ ΚΑΛΟ ΟΥΤΕ ΑΙΣΧΡΟ ΟΥΤΕ ΔΙΚΑΙΟ ΟΥΤΕ ΑΔΙΚΟ. ΟΛΑ ΤΟΥΤΑ ΚΑΘΟΡΙΖΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΝΟΜΟ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΠΙΚΡΑΤΟΥΣΕΣ ΑΝΤΙΛΗΨΕΙΣ
2. ΤΙΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΕΤΣΙ ΑΠ' ΟΤΙ ΑΛΛΙΩΣ
3. ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΠΩΣ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ
4. Ο,ΤΙ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΟΜΑΣΤΕ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΙΣ ΔΙΑΘΕΣΕΙΣ
5. ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΟ ΓΙΑ ΑΛΛΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΚΟ. ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΟ ΓΙΑ ΑΛΛΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΚΟ
6. ΟΙ ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ ΨΕΥΔΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΟΙ ΛΟΓΙΚΗ ΛΕΕΙ ΔΙΑΦΟΡΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ
7. ΤΟ ΚΑΛΟ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΚΟ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗ ΦΥΣΗ
8. ΠΑΡΑΔΕΧΟΜΑΣΤΕ ΟΣΑ ΠΑΘΑΙΝΟΥΜΕ ΩΣ ΑΝΘΡΩΠΟΙ
9. ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΜΟΝΟ ΟΣΑ ΠΑΘΑΙΝΟΥΜΕ
10. ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΙΣΧΥΡΟ, ΟΠΟΥ ΚΙ ΑΝ ΠΑΕΙ
11. ΤΕΛΙΚΟΣ ΣΚΟΠΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΑΘΕΙΑ ΚΑΙ Η ΠΡΑΟΤΗΤΑ
12. ΤΙΠΟΤΕ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ